روح روڳي نه ساڻو ٿيو،
پيار ڪيڏو پراڻو ٿيو.
لفظ، معنيٰ ڇا سمجهي ويو،
نيٺ پنهنجو پڇاڻو ٿيو.
ٻاٽ رستو نه روڪي سگهي،
ڏور خود کان ٺڪاڻو ٿيو.
ڪو به پنهنجو نه آيو ڪهي،
سڏ پري لاڙڪاڻو ٿيو.
ها وري تنهنجي دڙڪي اڳيان،
نينهن نرڄو نماڻو ٿيو.
مرڪ هڪڙي مٿان موهجي،
پاڻ واري وڪاڻو ٿيو.
زندگي ڀر ڏسي جهول ٿو،
پر نه ‘ساجد’ سياڻو ٿيو.