ٿي عيان زندگيءَ جي ڪٿا،
ڄڻ ٽٽل آرسيءَ جي ڪٿا.
چنڊ ڪنهن کي ٻڌائي پيو،
رات موهن- مٽيءَ جي ڪٿا.
هڪ ته پنهنجي عمر ٿورڙي،
ٻيو ڊگهي عاشقيءَ جي ڪٿا.
دوستن جي ڊگهي بحث مان،
مون لکي دوستيءَ جي ڪٿا.
دل به تنهن کي ڏسڻ ٿئي گهريو،
ڪنهن کنئي جو خوشيءَ جي ڪٿا.
پيار ‘ساجد’ سڃاڻپ اٿئي،
ڏس پڙهي خودڪشيءَ جي ڪٿا