لاءِ سيني وري، موت!
اچ اڃان تون سُري، موت!
ٿا وڪوڙي وڃن گهاو،
ڄڻ رکي ڪو، ڇُري، موت!
هر قدم تي نئون درد،
جيءُ ويو آ جهري، موت!
نانءُ هن جو کڻي ڪوبه،
مان وڃان ٿو ڀري، موت!
ڪجهه کڻايون ته هل تون به،
درد جي آ ڀَري، موت!
ٿو نهاريان کڻي نيڻ،
کول تون ڀي دري موت!
پو به ‘ساجد’ گهري هوءَ،
دل ته آهي چري، موت!