ڪنهن ته تحفو ڏنو ڪفن جهڙو،
مون به پاتو وڳو ڪفن جهڙو.
رات ڪاري ملي قبر جهڙي،
ڏينهن ڪوئي لڳو ڪفن جهڙو.
او ستل چنڊ! اڄ به توکي ڏس،
ڪڪر ويڙهي ويو ڪفن جهڙو.
جڳ سڄورنگ ئي تلاشي پيو،
رنگ ڳولي لهو ڪفن جهڙو.
لاش رت ۾ ٻڏل ڏسن ٿا سڀ،
ڪنهن نه ڪپڙو وڌو ڪفن جهڙو.
غور ڪر تون به، مان به سوچيان ٿو،
ڪيئن جهنڊو لٿو ڪفن جهڙو.
ڪجهه ته ‘ساجد’ لکي رکي وڃجان،
ڇڏ نه خالي پنو ڪفن جهڙو.