اڄ هٿن ۾ آرسي ناهي رهي،
جو اکين ۾ روشني ناهي رهي.
صرف مون سان دوستيءَ جي ڳالهه ڪر،
دشمنن لئه دشمني ناهي رهي.
هاڻ تنها ٿي گذاري هر گهڙي،
زندگيءَ سان زندگي ناهي رهي.
مسرتون ميڙي وٺان، تون پوءِ اچ،
ڇا ڏيان توکي خوشي ناهي رهي.
ساٿ پنهنجو تون ڇنڻ کان اڳ، مٺي!
سوچ ڪر، سا بي رخي ناهي رهي.
ڪيئن توکي همسفر پنهنجو چوان،
چنڊ! تو ۾ چاندني ناهي رهي.