ميرا ٿيا ماڻهن جا پردا،
لاهي ڇڏ، هِن هُن جا پردا.
ڄڻ ته ڪِري ٿي وڄ ڪا دل تي،
کولي ٿي زلفن جا پردا.
محفل ۾ هر رنگ ٿو پسجي،
ڪيئن لٿا چهرن جا پردا.
اي شاعر! هو ته اياڻو آ،
ڏي نه ڪَٺن لفظن جا پردا.
ٿيو ڪمري ۾ طوفان بَپا،
تيز لڏيا جارن جا پردا.
‘ساجد’ سجدا جاري رهندا،
ڀل نه رهن جوڀن جا پردا.