هو هليو ويو موت کي ڳل لائي،
مون مڃيو پر مَن کي ڪو سمجهائي.
خواهشون پنهنجون مروڙي ڇڏ سڀئي،
ڏي اسان کي زندگي موٽائي.
آٿتن جي ڇانو ڏي گهلن پيا،
شخص ڪي”عمران“ کي دفنائي.
دوستو مون کان رُسي آ هو ويو،
آهي ڪو جو يارڏي پرچائي.
اي خدا تنهنجو وڃي ئي ڇا ها،
جي جواني موڙ ها پارائي.
هو اڃان تصوير ۾ مرڪي پيو،
پر اسان سان ڪين ٿو ڳالهائي.
[i]پنهنجي ننڍي ڀاءَ عمران جي مرتئي تي لکيل
[/i]