راهبا
چرچَ ۾ ها سڀ ڪَبُوترَ کيت جا!
هر دُعا ۾ هئا گَهڻن جا هٿ ڳنڍيل!
ڄڻ ڪي ٿُوهر هئا ٻَکيل ڪنهن ريت جا!
ڪيرُ عيسيٰ کي ٽنگي ٿو مُون اندر؟
لُڙڪ مريم جا ٿو ڪو تاڙو جَهٽي!
مِيگههُ موسم ۾ ڀڳل گوڙي مندر!
مون ۾ ڪو سَيّاح پوڙهو پِيو تَڪي!
تو عقيدت سان هُيون جيڪي ڏِٺيون!
سي مَزارون مُون ۾ هِن ساڳِيون اَڃان!
چادَرُون مُون ۾ وِڇائي تو رَکيون!
وَقت کان ٽاڪو وَجد جو پيو هَڻان!
تو ٻُهاريءَ سان ٻُهاري هو ڇَڏيو!
راهبا هر رنگُ مُنهنجي عِشق جو!