پير جي جُتي
هيءُ ڪا نديءَ به ڪونهي جنهن ۾ ٻُڏي مَري ڪو!
عورت نشو به ڪونهي، جنهن سان پيو ڪو ڳَهري!
اوڙاهه هيءُ به ڪونهي، جنهن ۾ سڙي ٻَري ڪو.
عورت عذاب ناهي، جنهن کان پناهه گُهرجي!
عورت سمونڊ جهڙي! اُجري شفاف آهي!
عورت سراب ڪونهي، جنهن کان ڊِڄِي پوءِ چُرجي،
عورت نِهار جهڙي! پوتر طواف آهي!
عورت گلاب جهڙي! عورت بهار آهي!
عورت گناهه ڪو ناهي! عورت ثواب جهڙي!
عورت نبين کي جنميو! عورت اُڌار ناهي!
عورت حيا ڪڪوريل! عورت حجاب جهڙي!
وِک وِک وفا ڪري ٿي تڏهين ڪُتِي ٿو سمجهي!
ڇالئه سماج هِن کي پيرن جُتِي ٿو سمجهي؟