خودڪشين جو شور
گهونگهٽن تي ماٺ هئي ايڏي ڪِري!
ماٿرين تي برف هئي جيڏي ڪِري!
ڄڻ ڪِٿي ڪنهن ساهه ها ڇاڻي ڇڏيا!
زندگي ترتيب ۾ آهي ڪِٿي؟
هر گهڙي هِت ڪانه ٿي ساڳي رهي!
دل جي ڌڙڪڻ نِنڊ ۾ جاڳي رهي!
هر حياتي ٽهڪ گونجي ٿي اِتي!
جو حجابن ۾ لِڪل آواز آ!
تنهن مَڌُر سنگيت کي ڌُونڌاڙجي!
عاشقيءَ جي رنگ سان جهِينجهاڙجي!
روشنِين جِي رنگتن جو راز آ!
نِنڊ مان ڪنهن ڇِرڪ پو ڪيڏو ڀَريو!
خُودڪشين جو شور پينگهي ڏانهن وَريو!