اونداهجي ويو آهيان!
سردُ موسمَ ۾ اَچي تو رَنگ مُونتي سيڪيا!
تو نِهاريو جِيئنَ مُونڏي، نيڻ تُنهنجا ويا ٺَري!
تون يَڪي وئين ماٺُ ٿِي سُرتونه پَنهنجا ڇيڙيا!
مُون سِياري کي سَنڀالي پاڻ سان وِيڙهي ٻَڌو!
ويو ڄَمي هو رَنگُ تُنهنجو تو جَڏهن اوڍي ڏِٺو!
تو پَچايو لاڙَ کي پئي، مُون وِچولي کي رَڌو!
هَرُ اِشارو مون چَکيو هو ڪُجهه کَٽو ۽ ڪُجهه مِٺو!
ڀيٽَ پهرينءَ جي سَويري تُون اُٿئين ڇو اوچتِي؟
مُون به پيرنَ مان ڇِڪي پوءِ ساهُه پنهنجو هوکَنيو!
هرَ نظرَ ۾ پئي ٻَري ٿي، سرمَدِي ڪائِي بَتِي،
چَنڊُ تُنهنجي چَپَ جَهڙو مُون پوءِ اولهَه ۾ هَنيو!
آئُون اوڀرُ ۾ تَڏهن اُونداهِجي ويو آهِيان!
تو مَٿان بڻجِي اُجالو، ڇانئِجِي ويو آهِيان.