پاڻ ٻئي
تو سِواءِ ڇا چَوان؟
دَردُ آهي اَڃان!
مُستقِل عارضِي!
مُون ڪَئي روشنِي!
هر جَڳهه، هرَ سَمي،
تو اڳيان هرَ لمحي،
تو پُڇيو زِندگي؟
پاڻ ٻئي رُوبرو،
ڪونه ڪِٿ هُون مِليا!
ڪيترو هُون رُليا!
آ ڪَئي جُستجُو!
نِنڊ ۾، جاڳُ ۾!
پيا ڪَڙهون آڳُ ۾!
شاعري
زنگجي ويل نِنڊ
ڪتاب ”زنگجي ويل ننڊ“ نوجوان شاعر ”جاويد جبار“ جو پهريون شاعراڻو پورهيو آهي. جاويد جبار مختصر عرصي ۾ تمام سٺي شاعريءَ ذريعي توجهه ڇڪائڻ ۾ ڪامياب ويو آهي، سندس هي ڪتاب شاعراڻي صنف ”سانيٽ“ تي مشتمل آهي. سانيٽ اصل ۾ انگريزي ادب مان اسان وٽ آئي آهي ڪجهه صدين کان پرڏيهين ۾ مروج هن صنف ڪافي ترقي ڪري مقبوليت حاصل ڪئي آهي.
سنڌي ٻوليءَ ۾ هي صنف سانيٽ انگريزي دؤر ۾ آئي هُئي هڪ صدي ۾ سنڌي ٻولي جي تمام ٿورڙن شاعرن هن صنف ۾ لکيو آهي، جاويد جبار نوجوان شاعرن ۾ پهريون شاعر آهي جنهن سنڌي ٻوليءَ ۾ سانيٽ تي هي مڪمل ڪتاب لکيو آهي اها تمام سٺي علامت آهي.
سنڌي ٻوليءَ ۾ هي صنف سانيٽ انگريزي دؤر ۾ آئي هُئي هڪ صدي ۾ سنڌي ٻولي جي تمام ٿورڙن شاعرن هن صنف ۾ لکيو آهي، جاويد جبار نوجوان شاعرن ۾ پهريون شاعر آهي جنهن سنڌي ٻوليءَ ۾ سانيٽ تي هي مڪمل ڪتاب لکيو آهي اها تمام سٺي علامت آهي.
- 4.5/5.0
- 4976
- 918
- آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
- جاويد جبار دائودپوٽو
- ڇاپو پھريون
تو سِواءِ ڇا چَوان؟
دَردُ آهي اَڃان!
مُستقِل عارضِي!
مُون ڪَئي روشنِي!
هر جَڳهه، هرَ سَمي،
تو اڳيان هرَ لمحي،
تو پُڇيو زِندگي؟
پاڻ ٻئي رُوبرو،
ڪونه ڪِٿ هُون مِليا!
ڪيترو هُون رُليا!
آ ڪَئي جُستجُو!
نِنڊ ۾، جاڳُ ۾!
پيا ڪَڙهون آڳُ ۾!