شاعري

زنگجي ويل نِنڊ

ڪتاب ”زنگجي ويل ننڊ“ نوجوان شاعر ”جاويد جبار“ جو پهريون شاعراڻو پورهيو آهي. جاويد جبار مختصر عرصي ۾ تمام سٺي شاعريءَ ذريعي توجهه ڇڪائڻ ۾ ڪامياب ويو آهي، سندس هي ڪتاب شاعراڻي صنف ”سانيٽ“ تي مشتمل آهي. سانيٽ اصل ۾ انگريزي ادب مان اسان وٽ آئي آهي ڪجهه صدين کان پرڏيهين ۾ مروج هن صنف ڪافي ترقي ڪري مقبوليت حاصل ڪئي آهي.
سنڌي ٻوليءَ ۾ هي صنف سانيٽ انگريزي دؤر ۾ آئي هُئي هڪ صدي ۾ سنڌي ٻولي جي تمام ٿورڙن شاعرن هن صنف ۾ لکيو آهي، جاويد جبار نوجوان شاعرن ۾ پهريون شاعر آهي جنهن سنڌي ٻوليءَ ۾ سانيٽ تي هي مڪمل ڪتاب لکيو آهي اها تمام سٺي علامت آهي.
Title Cover of book زنگجي ويل نِنڊ

مَرينا

تو نه مَرينا ماڇڻ ڄاتو،
ڄامُ نندي جو راڄُ وَڏو هو،
ڪو نه دَريا هو تولئه آتو،
اَرغونن جو ڪونه تَڏو هو.

هاءِ همونءَ جِي وِکُ سَڀاڳِي،
دَريا جنهن تي ڇُلڪِي پيو هو،
رَڻمل، جوڌا پيا ها جاڳِي،
مِٺڻ مَرندي مُرڪي پيو هو.

شهر ٺَٽي ۽ ٽَلٽيءَ ۾ پوءِ،
باهُه اُلن جو ناچ ٿيو پئي،
سِنڌين جو بَس ڪوس ٿيو هو،
ڪاش! مَرينا سوچين ها جي.

تُنهنجو سارو ڀاڳُ کَري ويو،
جنهن پَل دَريا خان مَري ويو.


مرينا: مرينا ماڇڻ “ڪاهُو دڙي” ضلعي (ميرپورخاص) جي رهواسڻ ڄام نظام الدين “ڄام نندي” جي زال ۽ ڄام فيروز جي ماءُ /ڄام نندو: ڄام نظام الدين
دريا خان: دولهه دريا خان، ڄام نندي جو پُٽيلو ۽ وزير / جوڌا: جوڌا سنگهه سوڍو
همون: دولهه دريا خان جي محبوبا / مِٺڻ: دولهه دريا خان جو پُٽ
رڻمل: راڻو رڻمل سنگهه سوڍو