ميخاني تان
سڀ ستارا ويڙهي ويندو!
نيڻ ڪتيون سڀ کيڙي ويندو!
چندا تنهنجو اڌ اَٻاڻو.
آرهڙ ۾ ڏِس اوڪ* اُٺي آ!
بستر تي ڀي ساوڪ ٿيندي،
ڏور بدن جي دنگي* نيندي،
ڀاڪر ۾ ڏِس ماٺ مُٺي آ!
پنهنجو پنڌ پرانهون آهي!
ميخاني تان تڙجي تڙجي،
پنهنجي جيءُ سان اڙجي اڙجي،
ڪوئي خود کي ڪيڏانهن ڪاهي؟
آءُ صراحي اوري ڏي تون،
مونکان مونکي گهوري ڏي تون.