سانوري
چپَّ تُنهنجا بانسريءَ تي مُون رکيا!
اکُّ تُنهنجي شهرَ هِن ڪيئي ڪَکيا!
ٽهڪَ تُنهنجا ڪونه ٿا ڪنهن کان کَڄن!
پيرَ تُنهنجا لاڙ کي ايڏو وَڻيا!
ڪونه ٿو مُونسان مِلڻ لاءِ ڀِي ڇَڏي!
ڇيرُ تُنهنجيءَ کي هَوا بِيٺِي ٻَڌي!
گُلَّ تولئه جي ڇَڻيا ڪنهن هِن ڳَڻيا؟
راتُ پنهنجو واتُ آ کوليو ڪِٿي؟
ڏِينهن پنهنجو نِينهن ٿو توتي ڇَٽي!
شام جو هُو ڄام ٿو تولئه مَٽي!
تو سِوا ڪنهن نيرڳيءَ ٻوليو ڪِٿي؟
تُون اَکين جي ڳَهرُ آهين بانوِرِي!
عِشق جِي ڪا لَهرُ آهِين سانوِرِي!