سنڌ
ڪونه سَسئي جو ڪِٿ ڪوبه پيرو لَڀيو،
ڏِس ته ڪِينجهر به ڪيڏو ڇُلي پيو اَڃان،
ڪانه نورِي مِلِي، ڄامُ ڪيڏانهن ويو؟
مينڌرا آ اُها ڪاڪَ ساڳِي ڪِٿي؟
ڪوبه چوپڙُ کي ڪونهي ڪو ڄاڻي سَگهيو!
ڪنهن نه سُهڻيءَ گَهڙو اَڄُ کنيو سِج لَٿي!
آ چنيسر ڪو لِيلان کي ماڻي سَگهيو؟
اَڄُ جي مارِئي ڪِٿي ٿي مَرِيڙو پَٽي؟
اَڄُ ڪُنڀارڻ ڪا ڇولِي نَچي ڪو نه ٿِي،
مورڙو ڪو نه ٿو ڪو ڪَلاچِي مَٽي،
جِيجلنُ کان ڪا لولِي اَچي ڪونه ٿِي!
ٻاگَهلِن جي ڇَتن ۾ پئي ڌُوڙُ آ!
سِنڌُ واڪا ڪريو ٿِي چَوي ڪُوڙُ آ!