بياد طالب الموليٰ سائين 2
بره سندا بيمار ڇڏي وئين
عشق سندا آزار ڇڏي وئين
پرت پيالو کلندي پيتئه
روئندا سڀئي يار ڇڏي وئين
مصري، ڦوٽو، يوسف رُونا
جهر جهنگ ۾ جهونگار ڇڏي وئين
غيرن کي پڻ معاف ڪيو تو
محبت جا معيار ڇڏي وئين
روح جون رمزون تو ٿي سمجهيون
بيتن جا ڀنڊار ڇڏي وئين
سوز، شهيد، ’زخمي‘، گهايل
هيڪلڙا حبدار ڇڏي وئين