ڪٿي مصلحت ۾ لنوائي ڇڏيو آ
ڪٿي موقعي کي ملهائي ڇڏيو آ
ڪڏهن دل جو دروازو کولي رکيو آ
ڪڏهن ان کي تالو لڳائي ڇڏيو آ
جا ٻاري هيم لختِ دل سان جگر سان
انهي آگ کي مون اُجهائي ڇڏيو آ
سهي ڪيتري سهبي آخر ملامت
چريو پاڻ کي مون چوائي ڇڏيو آ
الائي ڇو حلاج کي هاج پئي هئي
مون ’زخمي‘ چپن کي سبائي ڇڏيو آ