تير و ڪمان کُٽا جو هي تير و نظر کُٽي
هي داغِ دل کُٽو جو هي زخمِ جگر کُٽي
رهندا نشان مردِ قلندر جا تاحيات
هُو سمنڊ ڪو کُٽو جو کڻي چشم تر کُٽي
اکيون ويون، نه ويئي مگر وسعتِ نظر
دل جون اکيون سجاڳ جي حدِ نظر کُٽي
مطلوب صرف تنهنجي نگاهِ غزل شناس
ٻيا قدردان کُٽا جو اسان جو هنر کُٽي
هر شام آهي شامِ غريبان ته ڪهڙو غم
هن جو جبر کُٽو جو اسان جو صبر کُٽي
چُپ چاپ مون صليب ڪلهي تي رکي ڇڏيو
هڪڙو مسيح ويو جو ٻئي جو سفر کُٽي