حسبِ حالت عاشقن روئي ڏنو
بي وسيءَ کان بي وسن روئي ڏنو
دم دلاسا ۽ سڀئي دلداريون
رائگان وييون چرين روئي ڏنو
هو ڳرو بارِ امانت عشق جو
هلڪڙن جي حوصلن روئي ڏنو
مصلحت کان ماٺ آ منصور ڪئي
غيرتِ دار و رسن روئي ڏنو
ديندارن جي دنياداري ڏسي
بت ڪده ۾ مشرڪن روئي ڏنو
عمر پنهنجا ڪوٽ پئي قابو ڪيا
ماروين جي مشڪلن روئي ڏنو
ناز، انور، ساقي و زخمي، شهيد
پنهنجي واري تي سڀن روئي ڏنو
مون ته سڀني کان پڇيو پئي يار ڇو؟
’ميڪدي ۾ ميڪشن روئي ڏنو‘
مان ته اڳئي ’زخمي‘ ۽ بسمل هئس
ڏاڍ اڳيان ڏونگرن روئي ڏنو