عيد غزل
ايڏي هن کي خار آ تنهنجي ڪري
درپئِه آزار آ تنهنجي ڪري
عيد ۾ ويو مال سارو ڀيلجي
هاڻ ٻه ڏون چار آ تنهنجي ڪري
چار چوريون روز جو معمول هو
هاڻ ڪجهه ماٺار آ تنهنجي ڪري
تو سدا زهدِ ريا تي طنز ڪئي
شيخ و واعظ خوار آ تنهنجي ڪري
تون ته مرهم پڻ کڻي وئين پاڻ سان
’زخمي‘ هت لاچار آ تنهنجي ڪري