غنچي کي مستعار آ غنچه دَهن جي بوءِ
ڪُنجِ چمن ۾ رَهن آ ڪُنجِ بدن جي بوءِ
صحنِ چمن ۾ رقص ڪنان پيرهن جي بوءِ
باغِ عدن کان گهٽ نه آه باغِ بدن جي بوءِ
ڪچي مٽيءَ جي مهڪ تان گل نسترن فدا
’دل کي وڻي ته وئي وڻي خاڪِ وطن جي بوءِ‘
شهباز جي اڏام آ رندن جي روهه ۾
واعظ کي خوشگوار آ حلوَن سَيُن جي بوءِ
قند و شهد جو سڀن ڏنو پئي مثال پر
هن جي لُعاب دَهن م باده ڪَهن جي بُوءِ
’زخمي‘ آ جن کي عيد ۾ گم ٿيڻ جي طلب
آ متعبر انهن جي لئه دار و رسن جي بوءِ