وساري نه سگهبا
وارن وڏن جي ٿڌي ڇانوَ گهاٽي
عُقابي اکين جي ٻنهين ماڻڪين ۾
ڪي محبت جا منظر نهايت نيارا
وساري ڇڏيئون پر وساري نه سگهبا!!
ڪينجهر جي لهرن سنديون دلفريبيون
۽ ساڙهيءَ کي هن جو ڪري سُڪ بيهڻ
مُرڪي هوا ۾ هُڳائون پکيڙڻ
غضب جون ادائون عجب جا اشارا
سي محبت جا منظر نهايت نيارا
وساري ڇڏيئون پر وساري نه سگهبا!!
کڻي جو ڏٺائون ته پاڻيءَ تي ترندڙ
پکي موهجي پيا پرين جي حُسن تي
هوائن ۾ ٻيهر ٻُريا گيت ڪيئي
۽ ڇولين مان ازخود اٿي کير ڌارا
سي محبت جا منظر نهايت نيارا
وساري ڇڏيئون پر وساري نه سگهبا!!
اسان هن جي وارن منجهان واس ورتو
گلابي بدن تي وري گهور ٿياسين
وڏي هُن سان “مشتاق” جي دل لڳي وئي
چريا ٿي پيا نيٺ چند ۽ ستارا
سي محبت جا منظر نهايت نيارا
وساري ڇڏيئون پر وساري نه سگهبا!!