خوش هُوءَ هجي
چانديءَ جهڙو چهرو ڏٺم
سائو وڳو، گج ٽاڪيل
نڪ ۾ ڦُلي چمڪي پئي!
جُهمڪي جي جهرمر ڇا ته هئي؟
کير جهڙي روشنيءَ ۾
هير ٿڌڙي جو گُهلي
گهوراُن جي گَج، ڦَلي، جُهمڪي مٿان
هڪ مان ته ڇا؟
چؤنرا چڙا، گهر ۽ گهڙا
“مشتاق” ٿي پيا وڏ ڦُڙا
ان رات ڪيڏا ٽهڪڙا
واءُ ۾ وکريا هُيا!
ڳوٺ جون ڳهريل ڳليون
ڪيڏيون ته ٿي پيون ڀليون
ان سمي آرس ذهن جو
ٿڪَ روح جا ڪاڏي ويا؟
واهه قدرت حسن، خوشبو
سونهن اوتي دلدار ۾
پيار، محبت، روشني
سڪ وئي وڌي سنسار ۾
شل اسان جا ڏينهن ڀي
هُن کي مِلن، خوش هوءَ هجي!
شل اسان جون سڀ خوشيون
هُن کي ملن خوش هُؤ هجي!