سُرخ سپنا
پنهنجي نيڻن ۾ سجائي
“گيت ڳاڙها ٿو لکان”
گيت اهڙا جن ۾ خوشبو سونهن جي
گيت اهڙا جن ۾ ڪا هلچل هجي
نٻل، هيڻا، ۽ ٻُڍا ماڻهو ٻڌي
شينهن جي گجگوڙ جيان
گرجي پون!
هر ظلم، هر ڏاڍ ۽ ڏاڍي اڳيان
منهنجي گيتن جي گلابي گونج تي
بُزدليءَ جي ٻار کي اُڇلي پري
ماڻهپي، محبت، امن کي
مان ڏين
پر اچي جي ڳالهه ڌرتيءَ ڌوڙ جي
سڀ لُٽائي پنهنجي جواني
جان ڏين
گيت منهنجا سُرخ ڳاڙها هو ٻڌي
شال ڌرتيءَ تي سمورو
ڌيان ڏين
شال منهنجي شاعريءَ کي
شان ڏين
شال سِندڙيءَ جي سَڏن کي
مان ڏين