هُوءَ رات به آئي سپني ۾
هن مون کان هڪڙو سوال پڇيو
ڇا لاءِ وساري ويٺو آن؟
اڳ ۾ نه گذاري سگهندو هُئين
ڪا هڪڙي گهڙي ڀي مون کان پري
پوءِ ڪيئن گُذاريئي سال سڄو
ڇا لاءِ وساري ويٺو آن؟
اکيون ڪُڙريون ڪري گهنڊ منهن ۾ وجهي
چَپَ ٻيئي ڀِڪوڙي ويجهو ٿي
هن مون کان ٻيهر سوال پڇيو
ڇا لاءِ وساري ويٺو آن؟
مشتاق تون اڳ ۾ اهڙو نه هُئين
ڇا توکي ٿي ويو هاڻ ڀلا
هن روئندي روئندي حال پڇيو
ڇا لاءِ وساري ويٺو آن؟
ٿو ڪير چوي تون وسري آن
او منهنجي جيون جي معنيٰ؟
هن مُرڪي ڏنو مون سوال ڪيو
ڇا لاءِ وساري ويٺو آن؟