شاعري

دل تہ چوي ٿي

مشتاق ڦل سنڌ جو اهڙو شاعر آهي جنهن وٽ ڏات بہ آهي ته ڏانءُ بہ، هو سادن لفظن ۾ وڏي ڳالهه ڪرڻ جو هُنر ڄاڻي ٿو. هر اهل دل سندس شاعري ۽ خيال کي پنهنجي ترجماني محسوس ڪندو. 
  • 4.5/5.0
  • 10774
  • 1143
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • مشتاق ڦل
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book دل تہ چوي ٿي

ڪير چوي ٿو آهي ڪاري

ڳاڙهي ڳڀرو، ڪونئري ڪُنواري
ڪير چوي ٿو آهي ڪاري؟
هن کي پئسن عيوض وڪڻي
شايد ٻي ڪا ٻانهن هُئي وٺڻي
هن کي مڙس ڏنن پي پوڙهو
اڇي ڏاڙهي، گونگو، ٻوڙو
ڄنگهه کان منڊڙو، اک کان ڪاڻو
ٿڪل، ٿوڪو، ساڻو ساڻو
هن کي مڙس ڏنن ڀي ننڍڙو
ڪارو ڪوجهو، لُولُو لنگڙو
هن روئي انڪار ڪيو هو
ملندڙ مڙس کي ٻار چيو هو
هن هلڪو انڪار ڪيو هو
ڄڻ ڪو ڳڀرو يار ڪيو هو
بي غيرت جي غيرت جاڳي
ماري پنهنجي ڌيءُ سڀاڳي
ڏاڍي غيرت وارو ٿي ويو
تر ۾ نالي وارو ٿي ويو
سُهڻي سندر ڌيءَ ڪُٺائين
ڌيءَ جي بدلي زال وتائين
ڌيءَ جيڏيءَ سان جيئن سُتو هو
چُهٽيو چنبڙيو ڄڻ ته ڇِتو هو
دل ئي دل ۾ هُوءَ ٿو ڪاري
ويٺي لڙڪ اکين مان هاري
هُن جو ڇاتيءَ ڇوهه مري ويو
هُن جي من جو موهه مري ويو
ويٺي ويٺي هُن جي من ۾
باغي ماڻهو جاڳي پيو ڪو
ڀڙڪو ڏيئي هُوءَ اُٿي هئي
دڙڪو ڏيئي هُوءَ اُٿي هُئي
در قانون جو کڙڪائيندي
جا ٿي هُنجي دل چاهيندي
شادي تاٿي هُوءَ ڪندي
رسمن جي زنجير کي ٽوڙي
باغي ٿي هُوءَ ڳالهائيندي
در قانون جو کڙڪائيندي
سُوليءَ جذبا چاڙهيو ڇو ٿا؟
ڪنهن جو چاهه چيٿاڙيو ڇو ٿا؟
ڇو ٿا ڀيڻ ۽ ڀاءُ کي ماريو؟
غيرتمندو غيرت ڌاريو
غيرتمندو غيرت ڌاريو
هُوءَ جو هٿ سان وئي آ ماري
ڪير چوي ٿو آهي ڪاري؟