سجاول، ساڪرو جاتي ۽ مڪليءَ جي هوائن ۾
اسان سرمد کي ڳوليون ٿا دلين جي درسگاهن ۾
هلي ٿي تيز ڪا ٻيڙي ۽ لهرن ۾ به لرزش آ
لڳائي باهه نوريءَ جي الائي ڪنهن نگاهن ۾
مِٽي سرمد جي پيرن جي وري ڪي ٻار جنميندي
نئون ڪو روپ اوتيندي امالڪ آتمائن ۾
ڀلي تون ڄامشوري کي پڏائيندو ئي رهه ليڪن
مزو ساڳيو رهيو ناهي اڳي وارو ادائن ۾
درين جا تاڪ ٻوٽي ڇڏ گهٽين ۾ گوڙ آ ڏاڍو
امڙ جا نيڻ جاڳن ٿا خدا رکندئي پناهن ۾
اکين جا اوپرا لهجا اسان کي روڳ بخشن ٿا
ٿئي ٿو روز واڌارو سدائين پيو سزائن ۾
اڙي او شهر جا شودا اسان کي ڳوٺ پهچايو
اسان کي ننڊ ايندي آ رڳو محبوب ٻانهن ۾
مندر مسجد ڪليسا جي اسان چائٺ چمي ورتي
ثوابن کان ڇٽي جند هاڻ، پلباسين گناهن ۾