ايترو ويجهو نه ڪنهن کي آڻجان
وقت، دنيا ۽ وفا کي ڄاڻجان
پيار ڏِئي، پوڄا ڪري جهيڙي کان وَئون
تَنهن جي آڏو تون نه سينو تاڻجان
ٻير ڳاڙها، انب ۽ ليمان، ڄَمون
ڇاپڙن سان تون نه ڇوڪر ڇاڻجان
سانوڻيءَ جي مُند، ڪَڪريون وَس وَسان
دل نه وارن جي وڪڙ سان واڻجان
ها ضروري آ رڳو مشتاق ئي
کوڙ ماڻهو پر نه ڪنهن کي ماڻجان