پکي ويا اڏامي فضائون ٿيون ڦٿڪن
ڏسي باغ خالي نگاهون ٿيون ڦٿڪن
آباد رستن کي ويران ڏسندي
پرينءَ کي پَسڻ لئه پڇائون ٿيون ڦٿڪن!
هتان هُن جو هاڻي گذر ٿيڻو ناهي
ٻُڌي اهڙيون ڳالهيون دعائون ٿيون ڦٿڪن!
وري گل ٽارين ۾ شايد نه ٽڙندا
رابيل رُت ۾ ڪي راهون ٿيون ڦٿڪن!
الئه ڪنهن فضا ۾ ڪا بندوق ڇوڙي
سنڌڙيءَ جون اڄڪلهه صدائون ٿيون ڦٿڪن!
لڳي ٿو ته ڪنهن سينڌ سنڌوءَ جي ڊاٿي
وري ڪهڪشان ۾ ڪٿائون ٿيون ڦٿڪن!
وڏا گڏ رهڻ جا وچن ڪي ڪيل ها
وري قول واعدا وفائون ٿيون ڦٿڪن!
ملن شال مشتاق جو مرض گهٽجي
دُکي دل دُکي ٿي ۽ دانهون ٿيون ڦٿڪن!