دوستيءَ کي ئي وڌائڻ ٿو گُهري
دشمنيءَ جا پير ڊاهڻ ٿو گهري
مائرون محفوظ ٻچڙا خوش هجن
گيتُ اهڙوئي ڪو ڳائڻ ٿو گهري
درد جڱي در تي بيهاري ۽ وري
ڪو اسان کي آزمائڻ ٿو گهري
تنهنجي سيني ۾ لڪائي منهن ”مُشي“
آخري ڳوڙها وهائڻ ٿو گهري
ڳالهه دل ۾ ڪا اٿس هڪ پيار جي
ڳالهه توکي سان ٻُڌائڻ ٿو گهري
ڇا ڪبو دنيا جي سوڀيا سونهن کي
بس رڳو توکي ئي پائڻ ٿو گهري
کير جون نديون کڻي ٻئي هنڌ وَهن
سنڌ تنهنجو ئي سڏائڻ ٿو گهري
نفرتن جي شهر ۾ “مشتاق ڦُل”
محبتن جا گل ورهائڻ ٿو گهري