اڄ به توکي چَوان ٿو موٽي آ
سيءُ، ڏڪڻي، بارشي موسم
۽ پارو ڄَمي ويو ٿانون تي
ٿڌ اورانگهي گهر جون ديوارون
منهنجي ڪمري ۾ پڻ ٽپي آئي
بلب زيرو جو نيرڙو ڀت تان
هورڙيان هورڙيان وسامي ويو
ڪُئائل هيٽر جا پڻ ٿڌا ٿي ويا
ننڊ منهنجي اکين جا ڳوڙها پي
تنهنجي نيڻن جي بند تي پهتي
کيس ڳوليان پيو وهاڻي ۾
ڄڻ ته بستر سُڪون کائي ويو
تون جي ناهين ته هي سُڪا ميوا
مون کان ڪاٿي چٻاڙجن ٿا!!
گرم ڪافيءَ جو ڪوپ آڌيءَ جو
ڪير ٺاهي ڏئي ڀلا مون کي؟
اڄ به سوچيان ٿو هر سياري ۾
گرم ڪپڙا، ڪوٽ ۽ سُئيٽر
مون کي تون ئي سنڀالي ڏيندي هُئين
ياد هوندئي بٽڻ ڇڄي پيو هو
شرٽ منهنجيءَ جو ته ڪا جلدي هُئي
۽ پوءِ سُئيءَ سان بٽڻ کي ٽاڪيندي
منهنجي ڳل تي چُمي ڏني هُئي تو
شاعريءَ جا پنا، ڪتاب، بوڪ شليف
خط، تحفا، فريم ۽ ڦوٽو
بي ترتيب ڪئين پيا آهن
ڊائري، ڊيڪ، ڪمپيوٽر
سڀني تي دَز چڙهي وئي آ
اڄ به توکي چوان ٿو موٽي آ
گرم ڪافيءَ جو ڪوپ ٺاهي ڏي
منهنجي زندگيءَ جا سڀ بٽڻ ٽٽي پيا آهن!!
۽ ها!
شال تنهنجي پسند جي آندي ٿَم
اچ ته اوڍيانءِ سيءُ ڏاڍو آ
اڄ به توکي چوان ٿو موٽي آ
اڄ به توکي چوان ٿو موٽي آ