جيون توکي جاني منهنجا ڳولي ٿو
اوسيئڙي ۾ پاڻ اڃا ڪو رولي ٿو
ايندين شايد اک تڏهن ئي ڦڙڪي ٿي
ڪانءُ به مٺڙا ڪالهه صبح کان ٻولي ٿو
چنڊ ستارا هوش وڃائي ويٺا هن
وارن کي ڪو واءُ ۾ شايد کولي ٿو
اگربتيءَ جون چڻنگون نڪتيون چولي مان
ڇاتيءَ کي ڪو ڇوهه منجهان ڇاڇولي ٿو
ڦٽ ڇٽل مشتاق جا ڪوئي هٿڙن سان
پاڻ سبي ٿو، پاڻ اُڊيڙي کولي ٿو