سنڌ ورسٽيءَ کان پري
شام گذاريندي
روئي پئي ڇوڪري
آئيني جي سامهون
وار سنواريندي
روئي پئي ڇوڪري!
مندر ۾ ڪي ميڻ جون
بتيون ٻاريندي
روئي پئي ڇوڪري!
گهر کان ٻاهر گهوٽ جي
راهه نهاريندي
روئي پئي ڇوڪري!
سرمد ۽ عرفان جون
ڳالهيون ساريندي
روئي پئي ڇوڪري!
اڄ به پريالوءِ ۾
هنجون هاريندي
روئي پئي ڇوڪري!
چون ٿا “مشتاق” جو
نانءُ پڪاريندي
روئي پئي ڇوڪري!
(سرمد: مٺڙو ڪلاڪار، رحمان مغل)
(عرفان: پيارو دوست عرفان مهدي)