نازبوءَ ڀاڪر ڀري-
تون ٿي سُمهِين.
آنءُ تنها آهيان،
ڪيئن هي ٽاڻو ٽري؟
تون ٿي سُمهِين.
ڪا نه آ آڌي لڙي،
جوت تارن جي ٻري-
تون ٿي سمهين.
آهه هو جو تانگهه ۾،
اچ اتان پيرا ڀري-
تون ٿي سمهين.
چنڊ ۾ ڇوڙي چڳون،
۽ اڱڻ خوشبو ڪري-
تون ٿي سمهين.
ڏس ڪَتين جو قافلو،
ڪوئي پيو تو ڏي وري-
تون ٿي سُمهِين.