سهاڳ رات
سهاڳ رات آ، سکيءَ کي ڪجهه ته چئو!
اچي نه ياد، ٿو وڌي ڌڙڪو دل جو.
نيون نيون صفا نيون هيءَ ڪيفيتون،
ٽڙان ٿي يا ڪومائجان، ڪيئن سمجهي ڪو!؟
اتاولي ته آنءُ ڀي هان هن لئه پر،
ڊڄان به ٿي جڏهن سمائي ٻانهن ٿو.
ڪڪورجي ويا پرينءَ جا سڀ انگڙا،
رتائجي ويو جڏهن منهنجو هيءَ کهنبو.
رهي نه ڀٽ يا ترائيءَ ڪابه اڃي،
مٿان پئي ٿي رات ڄڻ سانوڻ برسيو!
سرور هي عجيب آ رونءَ رونءَ ڇانيو،
ڪلي جيان هيو بدن اڄ ته گل ٿئو،
سهاڳ رات آ، سکيءَ کي ڪجهه ته چئو!