تنهنجي ڪرائي سرخ ڪنگڻ،
دل کي لڳو آ ڏس ته ونگڻ!
قوسِ قزح اڀريِ اکين ۾،
منهنجي اڳيان تنهنجو هي لنگهڻ!
ويون ڌڙڪنون ڪو ڌڪ گسائي،
نظرون لڳيون ته به روح رنڱڻ!
فطرت وئي ٿي دوستن جي،
ڪنهن نانگ وانگر يار ڏنگڻ!
سائل! گهڙي کن ماٺ ڪر تون،
آيو هتي ڇا آنهه منڱڻ!؟
اڀري، ڇني، الري، ڦري وٺ!
سونهي نٿو هيءَ هٿُ ٽنگڻ.