سنڌ ڌرتيءَ کي
آهي پنهنجو کيرٿر
جهومر پيشانيءَ تي.
*
ڪنن ۾ جهومڪيون
اڇل کائي ڳلن کي
ڏين پيون چميون.
*
درد دکائي وئي
اچي رات هيکلي
دل ڏکائي وئي.
*
ٽيڙو ويا ٽاڻي
هاءِ پرين! هيءَ دلڙي
توڏي ئي تاڻي.
*
ننڊ نه اکين ۾
پرين پنهنجي پيار جون
ڳالهيون سکين ۾.
*
آرسَ ڀڳي تو
ننڊ ڦٽي آڪاس جي
پاتو چنڊ ليو.
*
شال ڳلي لائين
اڳتي وڌي پيار لئه
تون وار وڇائين.
*
ڇاهي لڙڪن ۾!؟
بيهي ڪئين صديون ويون
تنهنجي اکڙين ۾.