اسانکي عشق اجرڪ جئن سدائين پيو ڇُري ٿو ڄڻ،
پُڙن جان زندگي جوڙي، وچان ڀر تون ڀري ٿو ڄڻ.
خدا جي نانو جئن آهي، اسان تي ڇانو جئن آهي،
افق جي هانو جئن آهي، جهان روشن ڪري ٿو ڄڻ.
اندر ۾ سڪ ساگر جان، نه ڇيڙو آهه ڪو اِن جو،
ازل جو قول آ ڪوئي ابد سان جو پري ٿو ڄڻ.
جهڪايو ڏينهن سر پنهنجو، چمي پئي رات چَپ اُن جا،
ستارا سانجهه جا ٻچڙا اکين ۾ اُڀ ڀَري ٿو ڄڻ.
نه ڪوئي سونهن جو سج آ، نه ڪا ديدار جي گرمي،
وسي پئي ولهه جدائي جي، هينئون سڪڙي ٺري ٿو ڄڻ.
پتڻ سڀ ننڊ جا ريٽي لٿي آ رات جوڀن جي،
اڪيلائي دريا جئن آ، غمن ۾ من تري ٿو ڄڻ.
پکيڙي رات پئي ٻانهون، بتيلو ڪو اڪيلو آ،
ندي جا نيڻ جاڳن ٿا، ڏيئو لهرن ٻري ٿو ڄڻ،
رُلي خانا بدوشن جان، اُڏي ٿِي رک وانگر دل،
سڄو آڪاش خيمي جئن مٿان ان جي وري ٿو ڄڻ.