هوءَ وارِي پنهنجي يار مٿان،
اڄ پيار اچي ويو پيار مٿان.
جيئن ڪئي عشق پڪار مٿان،
دل لوڪ ڏٺي ٿي دار مٿان.
هن لڄ رکي هر وعدي جي،
۽ ساهه ڏنئين اقرار مٿان.
زنجير محبت تي نه هجي،
پهرا نه هجن اظهار مٿان.
نفرت ويئي نيٺ اڏامي،
اڄ حاوي چاهه ترار مٿان.
لهر لهر ۾ ڏيئي ٽٻيون،
چنڊ چمي سنڌو ڌار مٿان.
جي ديس سڄو آ اونداهي،
تون پنهنجا نيڻ ئي ٻار مٿان!
هونءَ نواز ڀلا ڇا لکندو!
ٿي روز ٿئي گونجار مٿان.