قِل قِل پاڻيءَ جي
ڇِڪي آئي اُٺ کي
لغار لاڻِي جِي.
*
گهوڙو وڃي پيو
لس ئي لس خمار ۾؛
جوڙو وڃي پيو.
*
سرهيل واسي ٿو
واهوندي ۾ ڳوٺڙو
سُرهو ڀاسي ٿو.
*
ٻير ٿا ڌوڻين
۽ پوءِ پٽ تان ٻارڙا
جهولي ٿا ڀرين.
*
لڪي لڪي پهتي
وڻ جي هيٺان ڇوڪري
ڄمون ميڙي ٿي.
*
ڳچيءَ تي گلڙا
ڇاتيون گل گلزار ٿيون
ڀرت رنگ رچيا.
*
ڦُٽي جيئن سحر
سجايو هُن چوٽلو
ٽڙيا گل مهر.
*
جهرڪين جي چُون چُون
مٿان گوڙ ٻارن جو؛
پوڙهي کي جُجهڪيون.
*
اڱڻ ۾ مايون،
نم جي ڇانو، ٻپهري
رليءَ تي ڳالهيون.
*
رلڪو سبي ٿي
ايندو ڪڏهن ٻارڙو؟
ڏينهن ڳڻي ٿي.
*
ٻٻر ۾ پلڙا،
ڌنار جهڪائي ٽارڙي
ڊڪي پڳا ڇيلڙا.
*
رلڪو ٽاڪي ٿي
ڄڻ ته مستقبل ۾
اڳتي جهاڪي ٿي.
*
سَرهي ٿئي ٿي
سور وساري وياءُ جا
بالڪ چمي ٿي.