جِئين رات جوڳڻ پکيڙيو پَڙو،
ٻُري ڄڻ پَيو چوڏسائن چڙو.
ڀريوسين انهي کي حُسن سان سدا،
سُڪل ٿو لڳي پو به دل جو گهڙو.
نه دل جي مندر ۾ ڏيئا ٿا ٻَرن،
هجي ڄڻ ته ويران ڪوئي ڀڙو.
وڌا چنڊ هن تي جِئين پَرتوا،
سڄي پرٿوي ٿي وئي اولڙو.
گهڙيا دل جي گهر ۾ اچي اڄ پرين،
ڪري چاڳ کولي اکين جو ڪڙو.
اسان چپ پرين جا چمون ٿا پيا،
کرو! جي سڙو ٿا ڀلي پيا سڙو.