لٿي سج اجهل هي هوائون مليون،
ڪنارا پري ۽ گهٽائون مليون.
ٽٽا سڙهه، دلين جون هي ٻيڙيون لڏيون،
سمنڊ جي سفر ۾ سزائون مليون.
ويا سڀ سهارا، چڪاسين ٻڏي،
تڏهن هون اوهانجون صدائون مليون.
ڪناري ڇڏيائين کڻي سير مان،
سمنڊ جون انوکيون ادائون مليون.
سڀن جوکمن مان بتي زندگي،
اوهانجون هيون جو دعائون مليون!
جڏهن باهه وانگر وڇوڙو ٻريو،
ته يادن جو گهاٽيون هي ڇانئون مليون.
جڏهن ڀي اوهان جي تمنا ڪئي،
اوهان کان اڳي هي ڪوتائون مليون.