سڀ ڪجهه هوءِ مٽي،
وري ويئي من تي
توکانپوءِ مٽي.
*
آدرش ڀڃن ٿا
مڻئي مٿان ماڻهوئڙا
موهجي وڃن ٿا.
*
پهاڙ مٿان چنڊ
چاندي جيئن آبشار
گرجيو من-سمنڊ.
*
پهاڙ مٿان چنڊ
اڀري آيو جيءَ تي
ڪوئي نڪورو منڊ.
*
سياري جي ٻپهري
اجهو شام مٿان لٿي
هر شئي سونهري.
*
ڀئونر اچي ويٺو
بدن جي ٽاريءَ تي
عشق نچِي ويٺو.
*
ڪيئي تمنائون
آهن پنهنجي جيءَ ۾
سوين ڪهڪشائون.
*
ٿڪي پيا آهيون
توکان پري رهي پرين!
مري ويا آهيون.
*
آرزوئن جي اڏار
روز ٿي تو تائين پهچي
دل عجب آ شهسوار.
*
سمورا مانجهي
وريا آهن گهاٽ ڏانهن
لٿي آ سانجهي.
*
ايڏا رساما!
توبن جيون پَرُ ڪٽيل؛
آءُ! ته اڏامان،
*
ويهي تڙڪي تي
سياري جي صبح ۾
بدن ٿي سيڪي.