نگاهه تو جڏهن کنئي، سڄي انا اُڏي وئي!
اکين سندي درياهه ۾ اسانجي دل ٻُڏي وئي.
جڏهن به پيار جا پکي، انهيءَ مٿان اچي لٿا،
ته من جي ٽارڙي سڄي لُڏي لُڏي لُڏي وئي.
نه گڏ هيا ڪڏهن اهي، نه ڌار ئي ٿيا وري،
جي عشق ٿاٻڙيو ته پوءِ سونهن ڀي ڌُڏي وئي.
نه زندگي رهي، پريت ۾ نه موت ڀي مليو،
جي ڪنڌ ڏانهن ڪاتڙي وئي ته پو مُڏي وئي.
ڪڏهن ته مات ۾ ملي، ڪڏهن ته جيت ۾ ملي،
جوا هئي نه زندگي، ته ڀي ايئن ڪڏي وئي.
اروپ جو ته رنگ هو اماس رات وانگيان،
ڪڏهن ڪٿي گُڏو ڪُٺو، ڪڏهن ڪٿي گُڏي وئي.