اوهان پيار ڪرڻا ڏنا جو ڪڻون،
نه هاڻي ٽٽون ٿا نه ڪي ٿا ڇڻون.
نگاهه ناز جي، مرڪ انداز جي،
اسان لئه اهو ئي گهڻون آ گهڻون.
تڻي سج ڏي جيئن سورج مکي،
اسين روز سپرين! اوهان ڏي تڻون.
جئين تو ڇهيو اڄ اسانکي پرين!
پيا هاڻ خود کي به ڏاڍو وڻون.
اها عشق طاقت اسان کي ڏني،
کڻي ٿا سگهون، جي سرشٽيءَ کڻون.
نئين سر خدا کان ڀلو ٺاهيون،
جهان کي ورائي جي پٽ تي هڻون.