هئي ته اڪيلائي
پوءِ به تنهنجي ڳالهڙي،
مون سان گڏ آئي.
*
اڃا تازيون هانوَ ۾
جيڪي ڪيونسين ڳالهڙيون
تنهنجي زلفن ڇانو ۾.
*
اُڀري، لِڪي ٿي
اڃا ڪائي آرزو
توڏي ڇڪي ٿي.
*
تو چيو: وڪيل؟
مون چيو: گهرجي ڪو نه ٿو؛
عشق خود دليل.
*
چئو! منهنجي ٿيندِئين!
پونم جهڙا پيار ڏئي
کٽ تي تون کِڙندئين!
*
رات جي ٽاريءَ ۾
تارا لڙڪن ٿا پيا،
ڄڻ انب بَهاريءَ ۾.
*
ڪهڙو جيئان آنءُ!
مون تي رهي ناهي ڪا
هاڻي تنهنجي ڇانءُ.
*
ڪلانگر، پاڻي، ڀٽون
ڪيڏي سونهن وسي پئي
ٻهڪن ٿر جون مِٽون.
*
در تي کڙڪو
بنا سبب ويو وڌي
دل جو ڌڙڪو