ڇا لئه لوڙيون ٿا؟
ڊاهي هن سماج کي
نئون نه جوڙيون ٿا.
*
نُوريون مهاڻيون
اڄ به ڪينجهر جر ۾
ڪيئي ڪهاڻيون.
*
تون به ته آهين ڪو نه،
پرين منهنجي پِيڙ جو
ڪنهنکي ڪو به پتو نه.
*
دلڙي ٿي آتي
زلف اڏامن واءَ ۾
فضا مڌ ماتي.
*
وهنجي ويون جر ۾
ڪنهنجي ڪنهنجي خوشبو
آهي ڪينجهر ۾.
*
ڀڳو ٽوڙو
ڇا ڇا سپنا سنڌ لئه
ڇڏي ويو پوڙهو.
*
اوچو آ آڪاس
ان کان به مٿي ٿو وڃي
ماڻهوءَ جو وشواس.
*
پٿر ٿي ويا آهيون،
ماڻي تنهنجي درد کي
ڄڻ ته مري ويا آهيون.
*
پٿر ٿي ويا آهيون
ڪهڙو لوڪَ لکاءُ ڏيون
ڳوڙها پِي ويا آهيون.
*
سرءُ جي موسم
ڏاڍي شام اداس آ
سروم دکم دکم.
*
ڪڏهن ايندينءَ تون!؟
ايندا ڏينهن وصال جا
ٽڙنديون اميدون.
*
تارا چمڪن ٿا
چانڊوڪيءَ ۾ گلن جا
ٻارا چمڪن ٿا.