دوستي مونسان نه رک
ماڪ جي ڪنهن ڀي ڦڙي
توکي اڃا ناهي ڇهيو
ڪو به ڀئونرو مست ٿي
توتي اڃا ناهي ڀريو
واس تنهنجو بند آهي
پنکڙين جي قيد ۾
تون ٿي لڳين
ڄڻ ته ڪا ڪومل ڪلي
او من چلي، او چنچلي، او کيچلي!
عشق تون مون سان نه ڪر!
دوستي مون سان نه رک!
تون انوکي مڌ آهين
ڪنهن شرابي جي جواني
۾ وهين ٿي
کيپ ۾ جيڪا ٿڙي ٿي
سا خماريل سڌ آهين
وڌ کان ڀي وڌ آهين
ڪاڪ جي ڪنوارين ڪڪوريل
ڪن اکين جي خواب وانگر
ٿي لڳين ڏاڍي ڀلي
او من چلي، او چنچلي، او کيچلي!
عشق تون مون سان نه ڪر
دوستي مون سان نه رک.
آنءُ پنهنجي هن اڀاڳي ديس جو
دربدر ڪو فرد هان
درد ئي بس درد هان
قيد خاني جون ڪڙيون ۽
دار جي ڪا دلبري
مون کي ڇڪي ٿي
۽ پهاڙي پٿرن جي اوٽ هر ڪا
راهه ٿي منهنجي تڪي
مون لئه سڪي ٿي
ٿي پرانهين کان سڏي
هو ريت جا منهنجي رلي
او من چلي، او چنچلي، او کيچلي!
عشق تون مون سان نه ڪر
دوستي مون سان نه رک.
راتيون جاڳڻ
لڙڪ ڳاڙڻ
درد پالڻ ڏي ڇڏي
۽ وڇوڙي کي ڏئي ليڪون سکي!
تون وصل جي واٽ وٺ
سادڙي ۽ سودڙي ڪنهن ڇوڪري
جي جواني مان ڦٽندڙ
نئين پرهه جي واٽ وٺ
مون سان نڀائڻ آ ڏکيو
جوڀن جلائڻ آ ڏکيو
مرڪ تي جيڪا کُٽي
ٿي زندگي جي سا ڳلي
او من چلي، او چنچلي، او کيچلي!
عشق تون مون سان نه ڪر
دوستي مون سان نه رک.