ايڏو جلد بدلجي ويندين، مون ته اهيو هو سوچيو ڪونه !
مُنهنجي نانءَ کان ڀُلجي ويندين، مون ته اهيو هو سوچيو ڪونه !
مون ته عبادت تُنهنجي ڪئي هئي، مون لئه تون ڀڳوان هُئينءَ!
پوڄاريءَ کي سڏَّ نه ڏيندين، مون ته اِهيو هو سوچيو ڪونه !
تُنهنجي ڪارڻ تُنهنجي چريئي، ساري دنيا تياڳي هُئي پر :
راه ۾ تنهن کي ايئن روليندين، مون ته اِهيو هو سوچيو ڪونه !
هاڻ “چمن” کي سارا ماڻهو، مست ملنگ سڏيندا سجني!
حال ڏسي تون مُرڪي پوندين، مون ته اِهيو هو سوچيو ڪونه !